تو میـدانی …
آنقـدر”دوωـــ❤ــتت دارґ “ڪہ פـَتی اگر …
ωـرم بہ ωـنگ بـפֿـورد…
یـا ωـنگ بہ ωـرم …
از ایـטּ ❤دوωـتت دارґ ❤دωـت بر نـפֿـواهـم داشت❤❤❤
دوست دارم یه عالمه
اندازه ی یه قابلمه….
O_o
حرفهـاے زیادے بلـد نیستـم . . .
من تنهـا چشمـان تــو را دیـدم و گوشـه اے از لبخندتـ
کـ حرفهایـم را دزدیـد !!
از عشــق چیـزے نمـے دانـم
امـا دوستتــ دارم . . .
کودکانـه تـر از آنچـه فکـر کنـے !!
اگه کسی رو دوس داری …
نه براش ستاره باش نه آفتاب
چون هر دوشون مهمون زودگذرن !!!
براش” آسمون باش” که همیشه بالای سرش باشی
گاهـــی …
نمیشـــــــه دســت از
دوســـــت داشتن یکــی برداشــت
حــــــــــــــــــــــتی وقتــــی ازش دلخــــــوری …
به مژگانت
به اَبرویت
به مویت
به رنگ سرخ لبهایت
به چشمانت که رنگ آبی دریاست
به آن نازی که در چشم تو پیداست
به لبخندت که چون ᓄهتاب زیباست !
به گلهای بهاری و مستی
به آن عهدی که بستی و گسستی !
به جام جان من کان را میپرستی
تو را من دوسـت دارم میپرستم.
برایت مینویسم دوستت دارم
میدانم که نمیدانی
ولی میدانم که میخوانی آرزویم این است که نخوانده بدانی.
کجایِ قصه
نگفته ام دوستت دارم ؟؟
بگذار فکر کنم !
هیچ کجا انگار
تا یادم می آید !
بهانه هـایم هم پر بود از فریاد
فریادِ اینکه
دیوانه من دیوانه ی توام
دوستت دارᓄ.
دوست داشتنت بزرگترین نعمت دنیاست ، مرا شاد میکند
لبخند را به دنیایم هدیه میکند حتی این روزها گاهی پرواز میکنم!
من این دوست داشتن را بیشتر از هر چیز در این دنیا دوست دارم .
با تمام مداد رنگی های دنیا!
به هر زبانی که بدانی یا ندانی
خالی از هرتشبـیه و استعاره و ایهام!
تنها یک جمله برایت خواهم نوشت :
دوستت دارم .
از من مپرس تو را چقدر دوست دارم!
اگر بگویم به اندازه دنیا
نیست
من تو را بهِ اندازه یک قطره آب دوست دارم!
وقتی محتاجش شدی
میفهمی.
کاش دو نفر بودم
یکی زندگی اش را می کرد
یکی فقط تو را دوست داشت
ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﻡ ﭼﻮﻥ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ
ﺩﺍﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﺧﺘﯽ ﭼﻮﻥ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺍﺯ
ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺷﺖ . . .
ﺍﮔﺮ هدفی ﺑﺮﺍی زندگی
دلی ﺑﺮﺍی ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ
ﻭ خدایی ﺑﺮﺍی ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭی
خوشبختی
چه با ارزشن آدمایی که وقتی میفهمن
خیلی دوسشون داری
بارم آدم میمونن…
مرا عاشقتر از پیش میکند….
چه معجونی میشود….
زندگی…
با لمس دستان تو…..
با حس عشق تو…..
دوستت دارم عشق همیشگیم
عاشقتم دوستت دارم
یک کلمه است با دنیایی از مسئولیت
گفتنش هنر نیست؛
مسئولیت پذیریش هنراست
کاش میشد شوخی شوخی
به چشام نگاه کنی تا بفهمی
جدی جدی چقدر دوست دارم
ابزار دوستت دارم تو زبانت است
ابزار دوستت دارم من نگاهم است
کار با ابزار ابراز احساس تو را یاد ندارم افسوس
پیراهنت در باد تکان می خورد
این تنها پرچمی است که دوستش دارم
دوستت دارم
رازیست که در میان حنجره ام دق می کند
وقتی که نیستی
می پرسی: چقدر دوستم داری؟!
میخندم و میگم: جهان را متر کرده ای؟!
از اینکه بگویی “دوستت دارم” هرگز خجالت نکش،
برخی واژه های کوچک به اندازه ی یک انفجار بزرگ تاثیر گذارند…!
مرا دوست نمیداشت
نه
از تنهاییاش میترسید
مثل باغبانی که از وحشت گرسنگی خویش
به درختی آب میداد …