سیبی هستی آویزان
از شاخهای در آسمان
باور کن
عابد نیستم
عاشقی ناگزیرم
که چنین دستهایم را
به چیدن تو
بلند کردهام
آسمان ابری
بی پرنده
بی نسیم
به درد همین روزها می خورد
که می خواهی گریه کنی
ولی بهانه نداری
چقدر سخته
تو دنیا هیچ چیز غیر قابل توضیح تر از این اتفاق نیست
که آنکه من بزرگش کردم
کوچکم کرد !
بهترین راه برای اینکه
بفهمید کسی را دوست دارید یا نه
این است که همراه او سفرکنید …
چه فرقی میکند مهره سیاه باشم یا سفید
چشمانت با اولین حرکت ماتم میکند
عشق یعنی اختیار بدی که نابودت کنند
ولی “اعتماد” کنی که این کار را نمیکنند
با هر قدمی که دور شدی روحم خراشی خورد
حالا با هر نسیمی درونم میسوزد
بزرگترین اشتباه کسی که خرش از پل گذشته
اینه که فک می کنه دیگه پلی جلوش نیست
در انتظار تو ، کاسه ی صبر که هیچ
صبر کاسه هم لبریز شد
دستهایت
تنها بالشی است که وقتی سر بر او دارم
کابوس نمی بینم
هیچوقت نفهمیدم چه رازیست بین دلم و دستم
از دستم رفت به هرچه دل بستم
تو باش ، نه برای اینکه در دنیا تنها نباشم
تو باش تا در دنیای تنهایی ام تنها تو باشی